Διαδηλώνουν κατά της πορνείας, δείχνουν έμπρακτα την αποδοκιμασία τους στην απαγόρευση των εκτρώσεων, εξεγείρονται υπέρ του δικαιώματος των γυναικών στην αυτοδιάθεση του σώματος τους και παράλληλα ζητούν να μπει τέλος στην εκμετάλλευσή του από τα media, τους άνδρες, το lifestyle. 

Με πανό και πλακάτ στα οποία αναγράφονται συνήθως καυστικά συνθήματα και πάντα γυμνόστηθες, οι γυναίκες που έχουν στρατευτεί στην οργάνωση Femen, δεν αφήνουν τίποτα να πέσει κάτω αποκτώντας πολιτική υπόσταση. Απαντούν στην πρόκληση με πρόκληση και μεταφέρουν το μήνυμα και τις διαμαρτυρίες τους σε κάθε μέρος του κόσμου, κάτι που τα τελευταία χρόνια τους είναι πιο εύκολο μιας και η οργάνωση έχει παρακλάδια σε 18 διαφορετικές χώρες. 

Κι αν καταφέρνουν πάντα να κάνουν «αίσθηση», το ερώτημα παραμένει. Καταφέρνουν εξίσου επιτυχημένα να κερδίσουν το νέο κόσμο για τον οποίο παλεύουν; Ερώτημα που περιμένει απάντηση εν μέσω -όχι μόνο- των διχογνωμιών που γενούν οι τακτικές τους, αλλά και των αποκαλύψεων που έκανε ένας Αυστραλός ντοκιμαντερίστα, σχετικά με την δημιουργία του κινήματος και την ιστορία του. Αποκαλύψεις που προκαλούν τριγμούς στα …φεμινιστικά του διαπιστευτήρια. 

Οι Femen έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση το 2008 στην Ουκρανία, όταν διαδήλωσαν κατά της διακίνησης λευκής σαρκός με σλόγκαν «Η Ουκρανία δεν είναι μπ*****λο». Η γυμνή διαμαρτυρία τους δεν πέρασε απαρατήρητη, τραβώντας για πρώτη φορά πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας.  

Το 2010 οργάνωσαν διαδήλωση στο Κίεβο με αφορμή την επίσκεψη του Βλαντιμίρ Πούτιν, κρατώντας πλακάτ που έγραφαν «Δεν θα μας κάνετε τόσο εύκολα να “σκύψουμε”» καθώς και «Δεν κοιμόμαστε με τους νάνους του Κρεμλίνου», σε μια προφανή αιχμή για το ύψος του Ρώσου προέδρου. 

Οι Femen αντιτίθενται και αντιστέκονται σε κάθε μορφή πατριαρχίας, της θρησκείας, των δικτατορικών καθεστώτων και της βιομηχανίας του σεξ. Μέλη τους έχουν διαδηλώσει στο Βατικανό, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο (κατηγορώντας την Ολυμπιακή Επιτροπή πως υποστηρίζει τα αιματοβαμμένα ισλαμιστικά καθεστώτα), αλλά και στις Βρυξέλλες, όπου έριξαν νερό στον Βέλγο Αρχιεπίσκοπο κατηγορώντας τον για ομοφοβία καθώς και εξαιτίας της αντίθεσής του στην ελεύθερη επιλογή της έκτρωσης. 

Η κοινή γνώμη έχει διχαστεί. Από τη μία υποστηρικτές της οργάνωσης λένε πως η προσοχή που τραβούν με τις μεθόδους τους είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα για να αναδειχθούν τα θέματα που «αγγίζουν». Από την άλλη, κάποιοι δυσανασχετούν και δυσπιστούν απέναντι στην αποτελεσματικότητά τους τονίζοντας πως η όσο κι αν προκαλούν με την ωμή σεξουαλικότητά τους, δεν είναι αυτό που χρειάζεται για να αντιμετωπιστούν ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα. 

Πριν λίγα χρόνια η Αυστραλή ντοκιμαντερίστα Κίτι Γκριν αποκάλυψε πως το «μυαλό» της οργάνωσης, όταν αυτή ξεκίνησε, ήταν ένας άντρας ονόματι Βίκτορ Σβιάτσκι. Ένας άντρας που αρχικά επέλεξε όμορφα κορίτσια όχι για να διαμαρτυρηθεί αλλά για να προωθήσει δικά του συμφέροντα. Στο ντοκιμαντέρ της μάλιστα, στο οποίο κινηματογραφούσε τις Femen στην πρώτη τους διαδήλωση, γίνεται σαφές πως ήταν ο Σβιάτσκι που έστελνε τα κορίτσια στις πιο σκληρές τους «επιχειρήσεις» στη Λευκορωσία όπου έχει αναφερθεί πως συνελήφθησαν από τις μυστικές υπηρεσίες, βασανίστηκαν, ταπεινώθηκαν και αφέθηκαν γυμνές σε ένα δάσος. 

Πλέον ο Σβιάτσκι δεν έχει καμία εμπλοκή με την οργάνωση που επεκτείνει ταχύτατα το δίκτυο και τις δραστηριότητές της. Παράλληλα τα τελευταία χρόνια, έχει οργανώσει το κομμάτι της προσέλκυσης και εκπαίδευσης νέων μελών, με την χρήση οπτικού και γραπτού υλικού αλλά και την διοργάνωση ακόμα πιο δυναμικών συγκεντρώσεων. 

«Ο θεός μας είναι γυναίκα. Η αποστολή μας είναι η διαμαρτυρία. Τα όπλα μας είναι τα στήθη μας. Η τακτική μας σ-εξτρεμιστική» διαμηνύουν και συνεχίζουν να επικοινωνούν ακάθεκτες τα πιστεύω τους για τη θέση της γυναίκας αλλά και κάθε κοινωνικοπολιτικό ζήτημα που θίγει τα ανθρώπινα δικαιώματα.  

Όσο αυξάνει η απήχηση τους, τόσο βιαιότερος γίνεται και ο τρόπος αντιμετώπισής τους από τις αρχές. Όμως όπως λένε οι ίδιες, «αυτό είναι καλό γιατί η αστυνομία έχει σταματήσει να φοβάται να χρησιμοποιήσει βία» εναντίον τους.

Μία Femen μάλιστα περιγράφει μια διαδήλωση κατά του σεξουαλικού τουρισμού όπου την οποία την έπιασαν και την έσυραν στο δρόμο μέχρι που το στήθος της μάτωσε. Αυτό συνέβη κατά τη διάρκεια ενός Grand Prix και ένας άνδρας φώναξε «Πάρτε την από εδώ. Αυτή η μηχανή αξίζει περισσότερο από αυτήν»… Αναμφίβολα οι Femen έχουν ακόμα πολύ δουλειά να κάνουν… 

Via: e-typos.com

Short link: Copy - http://whoel.se/~4ytwV$6D7